donderdag 26 mei 2011

'Nieuw ontdekte bacterie leeft op cafeïne'

AMSTERDAM – Amerikaanse wetenschappers hebben een bacterie ontdekt die kan leven op cafeïne.

De bacterie met de naam Pseudomonas putida CBB5 voedt zich waarschijnlijk vierentwintig uur per dag met pure cafeïne. Het organisme zet de cafeïne om in koolstofdioxide en ammoniak.Hoofdonderzoeker Ryan Summers van de Universiteit van Iowa heeft die bevinding gepresenteerd op een bijeenkomst van de American Society for Microbiology in New Orleans.

Genen

De nieuw ontdekte bacterie beschikt zowel over enzymen als genen die helpen bij de verwerking van cafeïne, zo hebben de onderzoekers aangetoond.

Tijdens een experiment rustten de wetenschappers enkele andere bacteriën uit met de bewuste genen. Ook deze organismen bleken toen in staat om cafeïne te nuttigen.

“Dit werk toont voor het eerst de genen en de enzymen die door bacteriën worden gebruikt om op cafeïne te leven”, aldus Summers. “Gezien de overvloedige aanwezigheid van cafeïne in de omgeving is het niet verwonderlijk dat er bacteriën zijn die de moleculen van deze stof gebruiken om te groeien en om zich te reproduceren.”

Medicijn

Volgens Summers kunnen de ‘cafeïne-bacteriën’ in de toekomst mogelijk worden gebruikt als medicijn.

Zo zouden de organismen kunnen helpen de behandeling van aandoeningen als astma en hartritmestoornissen. De bacteriën zouden ook van pas komen bij het maken van cafeïnevrije koffie.

© NU.nl/Dennis Rijnvis

Bron: nu.nl (26 mei)

dinsdag 24 mei 2011

zondag 22 mei 2011

Innocent.

Innocent, Hengelo. Zelfverklaard ‘Home of hardcore’ sinds 1985. Sinds halverwege 2003 was het mijn onderkomen om nieuwe bands te ontdekken, blauwe plekken op te lopen, mensen te leren kennen en om te zien hoe gaaf het is om volledig langs bedrijven als Mojo heen te leven. Waarschijnlijk is in juni 2011 Innocent niet meer; financieel is het klaar. Ik heb daar fantastische concerten gezien. Maar laat ik eens vertellen wat het voor tent is. Zoals ik het eerst mee maakte was het naast een ruimte waar bandjes speelden Innocent ook een ruimte was waar je mocht blowen. Dat werd dan ook veelvuldig gedaan door mensen van verschillende afkomst. Die vervolgens er geen zak meer van snapten toen het hardcorepubliek voor die avond langzaam binnenstroomde. Het mooiste moment was nog dat ik naast een hiphopper met een joint stond die zijn ogen uitkeek omdat de mensen hem om de oren vlogen. Even later stond ik naast hem in het rare hoekje naast de toiletten waar iedereen terecht kwam die geen been of arm in zijn gezicht wilde. Zo ook hij, met zijn lachkick. Hij vond de muziek kut, maar de sfeer te gek.

In de toenmalige Innocent pasten er een man of 100-120 in de veredelde woonkamer. Het podium was aan de straatkant waarbij de band met zijn rug naar de ramen stond te spelen. Links naast het podium was de ingang (daarover later meer) en rechts de geluidstafel. Zowel podium als geluidstafel stonden op kratten bier. Later werd het daadwerkelijk een getimmerd podium en werd het doorgetrokken tot aan de uur wat de bands een halve vierkante meter meer ruimte opleverde. De geluidstafel verdween naar de bar achterin. Achterin bevinden zich de toiletten en de bar, ongeveer even groot. Met andere woorden: was je dik dan werd bier halen een opgave. Ik meen dat op het moment dat het podium ietwat werd vergroot er ook in de ruimte naast de zaal een ruimte voor de instrumenten was. Eerder lagen die verspreid over het hele pand, dan wel buiten in een bandbus. Naast de deur van de ingang was een trap naar een bovengedeelte met een keuken, een backstage die ook gold als merchandiseruimte en hangruimte voor als er een kutband speelde.

Het stonk, het was er klein, de lampen flikkerden nog weleens van het plafond en het was er eeuwig warm. Maar mijn grote god, wat heb ik er gave dingen gezien. Van een Amerikaanse band die midden in de zomer een nummer speelde voor alle mensen die buiten stonden vanwege de temperatuur binnen (het was buiten al een graad of 30 geweest de hele dag). Van bands waar het kickboxen geblazen was en ik de hele band niet heb gezien omdat ik in het onbestemde hoekje was beland. Tot Fryslans Dead Scenestars die een afscheidsshow kwamen doen en een deel van het publiek uit het niets ineens bestond uit “bebloede” DSS ARMY shirts, bandana’s en weet ik wat meer. De zanger van een Vlaamse band die ’s middags nog moest voetballen en daardoor te laat was en op het moment dat hij de parkeerplaats op reed zette de rest van zijn band het intro in. De zanger werd zo ongeveer uit zijn auto gesleurd en op het podium gegooid om 20 minuten lang te ontploffen. Voordat Innocent ging verbouwen was dus het podium naast de ingang. Ik kan me een optreden herinneren waarbij ik met 3 anderen de deur probeerden te open (die ging naar binnen open) en die tot 3 keer toe met geweld weer dicht ging zonder dat wij binnen waren. Er werd immers gestagedived en iedereen stond tegen de deur aan gedrukt…Die verbouwing is trouwens erg mooi geworden, een iets grotere zaal waarbij het podium niet meer tegen de deur aan stond. Ik kwam er sindsdien door verhuizingen iets minder. En in principe vorige week donderdag voor het laatst. No Turning back, Noyalty en nog 3 bands moesten er nog spelen, voor 5 euro. Ik was vrijdags vrij. Om nog een laatste keer de longen uit mijn lijf te schreeuwen en om nog een keer No Turning Back (de band die ik het vaakst heb gezien in Innocent denk ik) te bekijken in het zaaltje waar ik mijn ‘core-opleiding heb genoten. De lampen kwamen van het plafond, ik had een bloedend been, een zere keel en spierpijn: Doei Innocent. Ik heb een mooie tijd bij je beleefd.

Foto: AsIce (Koen Tornij)

woensdag 18 mei 2011

Caffenation Indo Raja Batak.

Nieuwe week, nieuwe voorraad koffies. Voor in een filterapparaat is er de Indo Raja Batak. Voor deze koffie kreeg ik een fruitige Keniaan voorgeschoteld, maar sommige koffies zijn me echt te fruitig. Ik hou van een weelderige smaak, maar dit was me teveel thee. De Indo Raja Batak daarentegen was een fijne, zwarte koffie. Niet zo dun van smaak als die Keniaan, maar beetje stroperig. Een lichte bessensmaak maakte de koffie wat zoetzurig, maar het overheerst niet. Hij smaakt ook een beetje hartig, misschien dat ie daardoor ook iets stroperig lijkt. Aanrader voor mensen die geen artfagkoffies gewend zijn.

maandag 16 mei 2011

The place is coffee.

Engrish Funny: Wanneer de kater het grootst is, de koffie het zwartst en je op moet passen dat je niet moet kotsen van het lachen

donderdag 12 mei 2011

Coffee City, TX, USA.

Coffee City, Texas, Verenigde Staten. Ik ben dit domweg tegengekomen omdat ik in een verveelde bui benieuwd was of er zoiets was als een stad vernoemd naar koffie. Ja dus. Er wonen 193 inwoners en het motto is: "Serving our community." Ik heb gelachen.

dinsdag 10 mei 2011

Hai, meenemen?


Van grote afstand zag ik de lichtset bij The Village al staan. De boodschappen konden bljkbaar even wachten want ik liep meteen op de filmset af. Nietsvermoedend werd ik onthaald of ik niet even barista wilde spelen in een korte film voor studenten van de HKU. Ik snapte het allemaal nog niet zo goed en eigenlijk had ik honger, maar een kortstondige filmcarriere kon ik natuurlijk niet aan me voorbij laten gaan. Of ik het karakter van een dronkenlap wilde helpen met z'n bestelling. Alleen mijn schouder kwam in beeld hoor! Goed. Prima. Gaan we doen. 8 takes verder en het stond erop. Mijn assistent depte mijn bezweette hoofd en de heren van The Village voorzagen me in Mexicaans voedsel en blauwe M&M's. Ik was nog niet bijgekomen of ik moest op voor een tweede sessie. Woedend gooide ik het bord voer in de hoek en schreeuwde tegen mijn manager dat dit niet de deal was. Het shot was dit keer wel van voren...ik had de hele dag staan klussen en ik stond te zweten als een klamme Telegraaf. Niettemin was het binnen een paar shots gedaan met me en toen was er zelfs nog sprake van een soort close-up. Ondertussen stonden er in de backstage druiven en een masseur klaar. De manager zat huilend in een hoekje. Buiten onweerde het. Ik besloot dat dit het einde van mijn filmcarriere was.

maandag 9 mei 2011

Adbeus.

Adbeus. The best coffee in pixels.

Ik kreeg deze link toegespeeld van Adbeus, een site van mensen die met hun Blackberry foto's maken van cappucino's en latte's in koffietenten in Montreal, Canada. Geen bewerking, niets. Het resultaat geeft zowel een leuk effect, alsmede de kwaliteiten van de barista wat betreft het schuimen. En ze plaatsen de foto alleen als de koffie lekker was.

zondag 8 mei 2011

Clever Coffee Dripper.

Yes! Eindelijk eigenaar van een Clever Coffee Dripper waarmee ik vanochtend de eerste bak koffie heb gezet en heimelijk faalde! Ik had de koffie te fijn gemalen met als resultaat dat de koffie niet doorliep. Het allerfijnste dat ik kan verzinnen wat een mens kan overkomen op de zondagochtend. Maar wat een fijn apparaat. Makkelijk voor te bereiden (al zijn de filters redelijk breekbaar als ze vochtig zijn dus ze willen nog weleens scheuren), makkelijk in gebruik en makkelijk om schoon te maken. Je gooit het filter weg en spoelt het stevig hardplastieken ding goed om. Zelfs een klein kind als ik kan de was doen.

Over het algemeen bij espressobars verkrijgbaar voor ongeveer 17,95.

donderdag 5 mei 2011

Caffenation Ethiopia Yirgacheffe.

Zonder luid gejubel werd ik bij The Village onthaald, maar wel met de enthousiaste mededeling dat er nieuwe koffie was. Ergens deze week is er een zak Caffenation Ethiopia Yirgacheffe bezorgd, van de laatste oogst heb ik me laten wijsmaken. Ik ben groot fan van Afrikaanse koffies dus mijn zwarte hart begon al hartkloppingen te veroorzaken. En hij stelde niet teleur!
Op herdenkingsdag kreeg ik'm al voorgeschoteld, maar toen smaakte hij behoorlijk naar Earl grey-thee. Thee? Ja, de koffie had een behoorlijk aanwezige theesmaak. Ook lekker, maar vandaag op bevrijdingsdag (jeweetwel, de niet-feestdag die wat mij betreft de enige legitieme feestdag in het jaar is. De kerken lopen leeg, de herdenkingen op 4 mei en de festivals op 5 mei niet) kreeg ik het voor elkaar er nog een bak uit te slaan bij de heren van The Village. De aanbevolen zetmethode was de V60, zo'n trage waar de koffiebarman dan bij moet hangen om te blijven schenken. En vandaag was de theesmaak iets naar de achtergrond verdwenen en was de Yirgacheffe veel meer koffie. Een lichte fruitsmaak slaat je om de oren, zo'n rode bessensmaak. Maar zonder de zuurheid die die smaak soms met zich meebrengt. Zoals vaak bij Afrikaanse koffies is er ook pure chocola te proeven, en die geeft dan ook de lichtbittere nasmaak die lang blijft hangen.

Het schijnt dat deze koffie vandaag wordt bezorgd bij The Village.