Panama Bouquete Geisha Esmeralda Special Naranjo Lot #12

Panama Bouquete Geisha Esmeralda Special Naranjo Lot #12. Een hoop heisa voor een pot koffie. In The Village gonsde het van vervoering vanwege deze koffie. Men was behoorlijk gek aan het doen. Iemand werd bijna gelynched omdat hij de koffie in een papieren beker wilde doen. Het scheelde niet veel of zijn hoofd lag eraf.
Dus.

Deze koffie is blijkbaar zo speciaal dat er maar 2 kilo per koffiebar verkocht mocht worden. De Esmeralda heeft een aangepaste prijs: het dubbele van de normale prijs.
Per 250 gram: 15 euro.
Dus.

Dit moest ik dus proberen.
De pot werd op tafel gezet en een hemels odeur kwam op mij neer. Niet een luchtje, of geurend; nee, deze koffie heeft een Walm. Met een hoofdletter W. Romige caramel (boterbabbelaar!), tomaat, rabarber. Iemand anders rook ook abrikoos. Zo had ik koffie niet eerder geroken.

Dit beloofde wel wat. Al vond iemand anders het geen koffie meer. Daar was ik ook bang, maar niets was minder waar. Wat een koffie. De geuren waren allemaal terug te proeven, erg sterk ook. Ook proefde ik chocola en drop en een smaak die ik niet kon thuisbrengen maar wel van iets anders kende. Nauwelijks bitter, niet te zuur. 2 uur later had ik nog steeds een lekkere koffienasmaak. Ook nadat ik een broodje had gegeten bleef ik over met een koffiediksmaak. Wat een koffie.

Ben je koffienerd? Ga dan eens heel gauw die koffie proberen. Je zult niet teleurgesteld worden.

Published with Blogger-droid v1.7.4

Geurdeksels.

Goed. De Chinezen hebben weer iets ontwikkeld. Geurdeksels voor koffie. Dit lijk me echt heel vies. Toegevoegde aroma's die ervoor zorgen dat de geur van de koffie wordt versterkt. Dat klinkt als roestige breinaalden in de oren!

AMSTERDAM – Speciale geurdeksels zorgen ervoor dat koffie voor onderweg niet langer naar plastic smaakt.

5 augustus 2011 © NUzakelijk

Per jaar worden ruim 100 miljard plastic deksels gebruikt op koffiebekers bij kiosken en stations. Hoewel koffie op deze manier makkelijker mee te nemen is, wordt de smaak er vaak niet beter op. Mint Urban Technologies, een bedrijf in Hong Kong, heeft daar een oplossing voor bedacht.

"Conventionele deksels blokkeren de aroma's die vrijkomen uit koffie", zegt Marc Miller van Mint. "Omdat 95 procent van smaak uit geur komt, gaat de authentieke koffiesmaak verloren." Met de speciale geurdeksels die Mint heeft ontwikkeld worden de geuren van koffie versterkt, in plaats van tegengehouden.

Door de dampen van hete koffie wordt het deksel verwarmd en komen de toegevoegde aroma's vrij. Bij gewone deksels wordt alleen het plastic verwarmd, wat een nare bijsmaak geeft. Dankzij een tweede laag vol geurstoffen wordt niet alleen de geur van plastic gemaskeerd, maar smaakt de koffie ook beter volgens Mint.

Bedrijven kunnen de deksels bestellen zonder logo's, maar er is ook de mogelijkheid om de deksels volledig naar wens te ontwerpen. De kosten zijn volgens Mint niet veel hoger dan voor conventionele deksels

Bron.

Vergeten hersens.

Steen en been klaagde het meisje dat 3 stoelen verder zat in de trein naar Amsterdam. Ze was op weg naar Schiphol om in Turkije te geraken. Het geklaag ging over de 3 a 4 uur die ze had moeten wachten op de bureaucratie van het verkrijgen van een nieuw paspoort. 3 a 4 uur wachten is best lang. Al vind ik het meer dan terecht. Kort daarvoor vertelde ze dat op haar vorige vakantie haar paspoort was kwijtgeraakt en dat ze dus sindsdien een nooddocument had. Ze had een jaar de tijd om een nieuw paspoort te regelen, maar omdat haar hersenen haar duidelijk waren vergeten, besloot ze 1 dag van tevoren dit maar eens te regelen. En dus 3 a 4 uur te moeten wachten. Ik was moe en was tegen het raam in slaap gevallen. Buiten regende en onweerde het. De reden dat ik wakker werd zit 3 stoelen verder, op weg naar Turkije. Ze begon haar telefoongesprek met een luide 'hallo, meneer!' Uit gewoonte greep ik slaapdronken naar mijn treinkaart en keek naar het witte plafond waar ik dacht dat een conducteur zou staan. Het gelige TL-licht deed pijn aan mijn ogen, en ik hoorde de 3 a 4 uur wachttijdklaagzang. Ik had zin in koffie. We reden Utrecht binnen omdat ik daar uit moest. De klaagmeid moest overstappen maar wist te verzaken haar nieuwe trein te halen omdat dit keer haar ogen haar in de steek lieten. Het verkeerde perron. Boos keek ze om haar heen. Mogelijk te laat voor haar vliegtuig. Ik voorzag 3 a 4 uur wachttijd tot een nieuwe vlucht. 3 a 4 uur later zat ik aan zwarte koffie uit Brazilië, eerlijk en fairtrade met een wachttijd van 2 minuten, denkende aan het boze meisje waarvan haar hersens haar waren vergeten.

Published with Blogger-droid v1.7.4

Kofie die niet afkoelt.

Ik kwam een artikel tegen over de Joullie. Een metalen koffieboon bedoelt om je koffie op 60 graden te houden. Ik vind het maar een raar ding. Heb je wel eens een blik bier leeg geschonken in een glas? Smaakt naar blik. Ik vraag me af of dat ding ook geen smaak afgeeft. Volgens mij wordt je koffie er gewoonweg heel vies van.

Een kopje koffie dat nooit afkoelt

Geschreven door Tim Kraaijvanger op 4 april 2011 om 9:25 uur

Er zijn weinig mensen die de dag niet beginnen met een kopje koffie. Helaas komt het regelmatig voor dat mensen een kopje koffie vergeten, waardoor het niet meer te drinken is. Gelukkig is er een oplossing!

Een aantal ingenieurs komt met speciale metalen bonen. Deze bonen – met de naam ‘Joulies’ – zorgen ervoor dat uw kopje koffie een drinkbare temperatuur van 60 graden Celsius heeft. Is de temperatuur hoger dan 60 graden? Dan koelen de Joulies de koffie. Is de temperatuur lager dan 60 graden? Dan warmen de metalen bonen het zwarte goedje op.

De Joulie is een metalen boon, gevuld met een bijzonder goedje. Dit materiaal smelt boven de 60 graden Celsius. Hierdoor zijn Joulies in staat om hitte te absorberen boven de 60 graden Celsius, terwijl de metalen bonen onder deze temperatuur hitte afgeven. De ingenieurs beweren dat een kopje koffie een flinke periode warm gehouden kan worden.

Thee
De metalen bonen kunnen overigens ook gebruikt worden in een kopje thee. Kortom, de uitvinding is niet alleen leuk voor koffieverslaafden, maar ook voor theeleuten!

In de winkel?
De kans is groot dat de eerste Joulies binnen enkele jaren in de winkel liggen, aangezien de ingenieurs een financiering hebben gekregen van 35.000 dollar om het project een flinke boost te geven.

Bron: Scientias.

Negative Approach.

Als de dag van gister kan ik me 12 mei 2007 herinneren. NEGATIVE APPROACH uit Detroit zou spelen in Antwerpen. Ik heb Negative Approach altijd een gekke band gevonden. Ze hebben bestaan van 1981 tot 1983. De band had tot 2006 nog nooit in Europa gespeeld. Alle opnames klinken relatief brak, niet zoals bij Minor Threat, maar gewoon echt brak. Ik hou wel van brak. Tegelijkertijd heb ik zelden een boze, op het nihilistische af, band als Negative Approach gehoord. Ik krijg nog steeds de neiging om willekeurig te duwen en te trekken als deze band ergens wordt gedraaid.

En dus moest ik bij dit tafereel zijn. Ik was niet de enige dus een auto vol vrienden was snel geregeld. Ik meen dat de route Vroomshoop-Antwerpen was. Met een tray bier op de hoedenplank en een straight edge-makker als chauffeur gingen we op pad. Nietsvermoedend uiteraard.

Al vrij gauw moest er dankzij de bierconsumptie geplast worden bij een wegrestaurant. In het vrouwentoilet, want de mannelijke variant was defect. Om een of andere reden was er ook een fles chilisaus aanwezig in de auto, waarop de bestuurder luidkeels 'HOU DE ACHTERBANK SCHOON, ANDERS KOP IK JE KAPOT!!' uitkraamde. Tot zover de heenrit.

Eenmaal aangekomen bij de zaal (toen nog Hof ter Loo, nu Trix) werden er nog verse zakken sla gedumpsterdived, en brood en drinken gekocht. Ik hoorde laatst nog hoe de overgebleven sla is geëndigd: op een scooter, hierna moest er om onbekende reden nog over het zadel heen gezeken worden. Goed, de deuren van de zaal gingen open en een potpourri van tuig stroomde binnen. Punx, skins en hardcorelieden, ouderen van dagen en eventuele verloren zoons, vanuit heel Europa kwamen er mensen op af. Er speelden een zestal bands en je merkte dat het publiek en soort zenuwachtig rond liep. De hele dag hing er een gespannen sfeer, niet vanwege het gangverleden van de bezoekers, maar omdat niemand kon wachten totdat eindelijk Negative Approach het podium op zou klimmen. Van de tijd tussen het scooterincident en het laatste optreden kan ik me niet zoveel herinneren. Wel dat Negative Approach nauwelijks merchandise had, terwijl iedere bezoeker daar naar op zoek was.

Wel weet ik nog hoe druk het vooraan werd, en de verscheidenheid van het publiek. Ik stond op een tree iets achter wat binnen 5 minuten een slachtveld zou worden. Ik heb namelijk een bril en dat gaat meestal niet zo goed samen met vliegende benen en armen. Een van de bandleden liep het podium en er werd al van het podium gesprongen voordat er een toon was gespeeld. Toen het eerste nummer werd ingezet wist ik niet hoe gauw ik mijn bril af moest zetten en ik mengde me in die zee maniakken. Ik heb de meest zachtaardige figuren ooit nog nooit zo woedend heen en weer zien stampen. Nooit heb ik zo'n teringbende meegemaakt als toen. Nooit heb ik zoveel mensen zo boos zien zijn. Op een gegeven moment dacht ik vooraan te staan, later op de foto's zag ik dat ik op de 4e rij met mijn armen omhoog stond te schreeuwen. Ik kan me ook herinneren dat elke keer dat de zanger de microfoon in het publiek stak je niet zoveel meer hoorde omdat hij zelf zo hard schreeuwde.

Achteraf bleken er een aantal mensen in het ziekenhuis beland vanwege rare capriolen vanaf de hoogste boxen. Ik heb allerlei vrienden over kneuzingen, blauwe plekken, schaafwonden en kapotte T-shirts gehoord. Ik weet niet, ik had 2 laffe blauwe plekken en mijn stembanden lagen verstrooid over de dansvloer. En ik kocht uit noodzaak een nieuw shirt omdat mijn paarse shirt dat ik aanhad zwart leek door het zweet. Ik weet behalve de chaos op de dansvloer niet zoveel van het optreden zelf. Ik zie alleen maar mensen op mensen springen, een hoop geschreeuw en boze koppen.

De terugweg was ook een soort roes. De 2 rondjes om het Hof ter Loo-terrein met de YMCA op vol volume, en dat de gehele reis de ramen openstonden en de muziek hard vanwege de vermoeidheid van de chauffeur.

Mooi man, hardcore. Ik vergeet ongetwijfeld het een en ander, en misschien is niet alles zo gegaan als het hierboven staat beschreven, meh.

Die zwart-wit foto heb ik een jaar later gemaakt bij een minder interessante show.

De rest is van Google.

Mona Lisa van koffie.

Mona Lisa recreated with coffee

The Mona Lisa, one of the world's most famous paintings, has been recreated with 3,604 cups of coffee - and 564 pints of milk.

http://www.telegraph.co.uk 12:19PM BST 04 Aug 2009

The different colours were created by adding no, little or lots of milk to each cup of black coffee. It measures an impressive 20 feet high and 13 feet wide and took a team of eight people three hours to complete. It was created for The Rocks Aroma Festival in Sydney, Australia, and seen by 130,000 people who attended the one-day coffee-lovers event. Elaine Kelly, from event organisers the Sydney Harbour Foreshore Authority, was delighted with the result. She said: "Each coffee cup was filled with varying amounts of milk to create the different sepia shades of the painting.

"We wanted to create an element of surprise and a sense of fun in the way we engaged with the public. Once we had the idea of creating an image out of coffee cups we searched for something iconic to reproduce - and opted for the most iconic painting in history. The Mona Lisa has been reproduced so many times in so many different mediums but, as far as we know, never out of coffee. The result was fantastic. After much planning it was great to see if coming together so well and the 130,000 people who attended the event certainly enjoyed it."

Link

Foto: AP

'Wekker wekt met geur van koffie.'

Zoals eeuwig loop ik achter best leuke feiten aan:

'Wekker wekt met de geur van koffie.'

Nu.nl/Jeffrey Weller: 5 juli 2011

AMSTERDAM – Dat wekkers helpen mensen dagelijks uit de droom en dikwijls ook nog eens met de meest irritante geluiden. De Alternative Clock maakt mensen wakker zoals ze maar willen, al blijft de wekker zelf voor de meesten een droom.

De alternatieve wekker wekt niet met vervelende piepgeluiden, maar met de geur van koffie, het ochtendjournaal of een geroosterd broodje. Men kan het zo gek niet bedenken, of het is mogelijk – zolang er maar stroom voor nodig is. Want in plaats van een auditieve wekfunctie, is het apparaatje voorzien van twee ingebouwde stopcontacten die aanspringen, zodra het ingestelde tijdstip bereikt is. En zo kan bij het ochtendgloren automatisch het koffiezetapparaat, de broodrooster of televisie worden aangezet.

Helaas is de wekker voorlopig niet meer dan een afstudeerproject van kunststudent Ki Hyun Kim uit Engeland. Wie van een dergelijke wekker droomt, zal dus nog heel wat nachtjes moeten slapen voor zo’n apparaat eventueel in de winkels ligt.

Link: nu.nl

Foto.