Ik denk, laat ik eens gek doen.

Het is immers zondag. Uur of tien. Zonnig, maar goed koud. Thuis was de koffie op. Toch had ik drang. Station Utrecht Centraal. Het enige zaakje dat enigszins lekkere koffie verkocht is verdwenen. Er zijn 2(!) Starbucksfilialen waarvan er 1 altijd achterlijk druk is. De ander is donker en klein,
weggepropt in een hoek van het station. Geen rijen Italianen. Ach, laat ik eens zondigen. Ik wilde een zwarte koffie. Groot. Ik werd lichtelijk voor gek verklaard door een verwijfde barman. Het zal wel. Ik keek naar de koffiemolens en zag alleen maar vettige, erg donkere bonen. Niet heel aantrekkelijk. Ik vroeg dus een zwarte koffie. Ik ontving een Caffe Americano met het een en ander aan Italiaans klinkende achtervoegsels in een non-Italiaans accent doorspekt met lomp Nederlands. Het werd me duidelijk waarom ik raar werd aangekeken. Ik had een halve liter zwarte koffie met 5 shots espresso gekregen. Instant hartaanval. Wat een bitter einde. Bitter en vlak.

Published with Blogger-droid v1.7.4