De Keuringsdienst van Waarde ging in de uizending van donderdag 23 september onderzoeken wat er nu eigenlijk in de gemiddelde koffieautomaat op de bedrijfsvloer zit. Van vloeibaar geneuzel tot aan gevriesdroogde al gezette koffie die vervolgens herverwarmd in je mok terecht komt. Helpdesks van diverse koffiefabrieken kwamen aan bod, die vaak niet geheel wisten of de koffie wel daadwerkelijk koffie was. Ik gok dat bijna nooit iemand zich afvraagt (helaas...) welke zooi er nou uit zo'n automaat komt rollen, dus dat ze dat niet wisten vond ik niet zo'n probleem. Daarentegen wisten ze wel hoe de apparaten in elkaar staken en welk soort machines het waren, meer dan de gemiddelde hulplijn je kon bieden. Wat dat betreft was het zeker geen geheel objectieve aflevering. Dat de koffie uit een dergelijke automaat geen latte art betreft lijkt me bij voorbaat al overduidelijk.
De barista die de koffie's testte kwam vaak tot de conclusie dat het niet echt lekkere koffie was. Dat verbaasd me niets, een automaat is nou niet bepaald een espressoapparaat. Op de vraag wat hij nou van de Liquid Koffie van Douwe Egberts vond heb ik toch even gelachen: "Dit heeft niets met koffie te maken."
Wat uiteindelijk meeviel is dat er geen vreemde toevoegingen in de koffie zat verwerkt, maar dat er vaak weinig van de koffiesmaak overbleef of dat de koffie ongelooflijk sterk was.
Kortom: automaatkoffie past goed bij de automaatsfeer van een 9-5 baan.
"No coffee can be good in the mouth that does not first send a sweet offering of odor to the nostrils."-Henry Ward Beecher.
Afbeelding van Monster munch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten