vrijdag 10 september 2010

Lofzang.


Vandaag zat ik te bedenken wat ik nou zo gaaf vind aan koffie. Is het de smaak? De koffierush die je wakker en bezig houdt? Of de algehele verkrijgbaarheid ervan?
Ten eerste is de controlfreak in mij zo blij als een kind. Koffie is voor mijn gevoel een van de weinige producten waarin je ontzettend veel zelf in de hand hebt. Je kunt het echt zo dwaas maken als je wilt. Sowieso is de hoeveelheid verschillende zetmethoden waaruit je kan kiezen om tot het zwarte goedje te komen groot, heel groot. Daarnaast het aanbod dat een goede koffiewinkel aan bijvoorbeeld bonen of accesoires verschaft, die is enorm. Vervolgens kun je nog zelf bepalen of je het laat malen of dat je het zelf doet. Die geur, mensen, die geur, holy shit. Per zetmethode kun je zelf een heleboel tweaken om tot je eigen smaak te komen.
Het enige dat lastig te achterhalen is waar je bonen precies vandaan komen en of ze wel 'eerlijk' zijn gebrandt. Daar komt ook het tweede punt tevoorschijn wat voor jezelf een stuk lastiger is: het branden van de bonen.
Ik kan thuis nu kiezen uit 4 verschillende zetmethoden met allemaal een ander resultaat. Dat een goed dat kan bieden vind ik te gek. Naast de verscheidenheid van koffie vind ik de koffiebar een gaaf fenomeen. Daar waar alle bedrijven reclamecampagnes starten over 'persoonlijk vertrouwen' en rare fratsen uithalen om maar geld uit je te trekken is de koffiebar een fijne plek om naar toe te gaan. Kennis van zaken, je aankijken tijdens het helpen, vragen of alles naar wens is, dat kom je niet zo vaak tegen. In het geval Brandmeesters gaat het zover dat ze ook benieuwd zijn naar schoolprojecten, muziek, vrouwen en nog veel meer, ook buiten de koffiebar om.
En daar is een derde punt wat ik te gek vind aan koffie. Als je eenmaal enigszins interesse begint te tonen in koffie en je gaat op zoek kom je een berg medeliefhebbers tegen, van simpele drinkers tot hardcore barista's, die elkaar spontaan enthousiasmeren om weer eens iets nieuws te proberen of om je te vertellen waar je heen moet. Met allemaal een collectief doel: ultieme koffie drinken.
Die drang naar kwaliteit is iets wat je niet heel veel ziet in de hele wereld.

Genoeg lof gezongen, ik hoor geen koffie pruttelen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten