Clichemex.

Dingen blijven veranderen. Een gare levensles die me constant weer tegemoet komt en in plaats van me te high fiven krijg ik een pets op mijn achterhoofd om te herinneren dat daar niet tegen te vechten valt. Ik heb die levensles dan ook maar Bierkaai genoemd. Zo dronk ik een kleine 2 en een half jaar geleden nog niet eens koffie, omdat ik het maar vies vond en me niet wilde conformeren aan die flauwekul. Haha, wat een hals! Ach, het geschiedde kwaad is er niet een om over te klagen gezien ik de geneugten heb weten te ontdekken. Weer zo'n levensles; de zinloosheid inzien van moeilijk doen. Al lukt me niet altijd die meester te blijven. Dat ik deze clichés schaamteloos uit zit te kakken is wel echt een godswonder. Zo is genieten van (kleine) dingen wel de ergste natuurlijk, maar niet minder waar. De espresso die ik gister zette was echt ontzettend lekker, de trip naar Berlijn die alle kopzorgen van de hele vakantie in 4 dagen aan gort blies, de eerste zoen sinds tijden, bands die 26 nummers binnen een half uur - inclusief speeches - er doorheen rammen, uitzinnig publiek dat gek wordt bij een band en Paul Graham in FOAM in Amsterdam.

Zo kan ik pagina's doorgaan, maar dan verlies ik lezer en daar ben ik te egocentrisch voor! Goed, back to corebusiness. Koffie. Een Chemex, geen idee hoe je het nu moet uitspreken, maar lekkere koffie komt er wel uit. Al moet ik zeggen dat ik het er een beetje lullig uit vind zien, zo'n glazen kan met een soort corset om een wespentaille. Maar het vergde meer moeite en inzet dat in eerste instantie dacht. En er komt nog een IQ-test bij kijken ook wat je moet van een vierkant filter een kegel zien te maken. En ook het water moet in spiraalvorm erop gegoten worden zonder dat je over de randen van de koffie schenkt. O, en max. 95 graden zijn. En het moet dan ook weer tussen de 3 en 4 minuten klaar zijn, anders is ie niet meer lekker. Dus giet je aan het eind er nog even een lekker spiraaltje op, dan zit je met een stroompje koffie dat in de prullenbak eindigt.

Wat betreft smaak is het haast zacht te noemen, het is immers een traag soort filterkoffiesysteem, dus je zit niet met de smaakexplosie die een espresso heeft. Dat over de randen gieten heeft me ook duur komen te staan, want hierdoor was ie ietwat aan de bittere kant. Weer een levensles: goed blijven opletten.

Luister naar: Extortion