woensdag 6 oktober 2010

No death after decaf.

Omdat ik de term 'death before decaf' nogal eens rondgestrooid over het wijde web zie worden wilde ik caffeinevrije koffie weleens proberen. Ik ga er natuurlijk niet dood van (uhuhuhuh.) Brandmeester's Utrecht was weer de "space to taste". De blik van Angelo Brandmeester sprak boekdelen, ook na mijn uitleg, maar ik ben eigenlijk wel een fervent voorstander van het 'niet geprobeerd, niet zeuren' principe. Al ben ik daar redelijk kortzichtig in soms, maar dat terzijde.
Goed, qua uiterlijk vertoon is een decaf hetzelfde als echte koffie. Dat is in ieder geval een goede start. Qua geur verschilt het ook niet bijster veel. Maar qua smaak vond ik het maar heel vreemd.
Denk je in dat je een normale espresso voor je hebt staan. Na een korte nacht en een boel tegenwind op de fiets waar je, net ultiem gestijlde, kapsel volledig is verwoest. Onderweg kreeg je uiteraard de lekke band waar je niet op zit te wachten en je verlangen naar koffie is onderhand van megalomane proporties. Dus de espresso die je is voorgeschoteld is een bijzonder kort leven beschoren. Je slurpt haar voorzichtig naar binnen, met angst voor een verbrande tong, en ontdekt dat ze anders smaakt dan anders. De volle, ronde en de, afhankelijk van je boonsoort, zoete smaak lijkt ergens verloren te zijn gegaan. Het zal wel aan je bui liggen...10 seconden later besef dat je 'Instant Energyboost'™ ook wegblijft. De nasmaak is ook behoorlijk gauw verdwenen en even vraag je je af of je nou wel een bakje espresso naar binnen hebt staan gieten. Je ontdekt dat het decaf was en je fronst een keer goed.
Zo heb ik het 'ervaren
' met als groot verschil dat ik van tevoren wist dat ik het ging drinken. Het is het net niet, het heeft alle karakteristieken van koffie, maar juist niet dat wat espresso zo lekker en typisch maakt. Ik kreeg het gevoel gevoelloos te zijn geworden voor koffie, ik vind namelijk die kleine 'coffeerush' erg fijn (niet die dat je gaat trillen en dat je je concentratievermogen voor je ogen van je tafel ziet donderen.)

O ja, mocht je van zoete espresso houden dan is de Bocca Gusta echt een aanrader. Ook Bialetti is er blij mee.

Luister naar: Iron Chic

Geen opmerkingen:

Een reactie posten