Snelfilter.

Net terug van een kort tripje naar het noorden van Frankrijk, waar een prachtige heuvelachtige omgeving hoogtij vierde. In een enorm huis met een grote groep klasgenoten, afgestudeerden en een docent is er duchtig over gemaakt werk gediscussieerd. Tussen de presentaties door was er tijd voor onder andere wandelingen en uiteraard koffie. Tijdens een van de wandelingen was er door alle rust ineens plaats voor wat nostalgie en melodrama. De koffie die werd geschonken kwam uit een snelfilterapparaat en ik bedacht dat ik de mijne al een jaar niet meer had gebruikt. Ik pinkte gelukkig geen tranen weg, maar toen ik eenmaal weer in het huis was besloot ik dat hem weer eens zal gaan gebruiken. Ik heb de snelfilter een beetje herontdekt. Niet per se door deze trip, maar ook omdat er bij mijn adres in Nijmegen een exemplaar staat met een ventiel, lichtelijk vergelijkbaar met het systeem van de Clever Coffee Dripper. Pas als de pot in het apparaat wordt gestoken loopt de koffie door, om dit te testen liet ik het filter maar eens goed vollopen om vervolgens erachter te komen dat de koffie op deze manier niet snel genoeg doorliep met als gevolg dat het filter overstroomde. Goed. Poging 2 ging me beter af, en de koffie had inderdaad een wat vollere smaak. Hoera. Ik ben groot fan van de zachte smaak die een snelfilter produceert. Ook dat je een mok vol kan schenken, en dat je niet meteen een klap voor je kop krijgt zoals bij sommige espresso's bevalt me goed.

De huidige koffie is de voorgemalen Guatemala Antigua van de Excellent lijn van de Albert Heijn. De Brasil Santos was goed bevallen, dus wilde ik deze ook een kans geven. Minder zoet dan de Brasil en lichtbitter, ik merk wel dat ik wat betreft dosering nog veel kan winnen, want als de pot te sterk is dan is de smaak meteen een stuk bitterder.

Hulde aan de snelfilter.

(De foto in kwestie is van een Beertje Paddington mok die ik in Frankrijk gebruikte, al begrijp ik de slapende beer in combinatie met 'It's always time for coffee' niet zo goed)