De regen. Die heb ik lang niet gezien. Als ik met een leeg espressokopje bungelend aan mijn vingers door mijn slaapkamerraam kijk zie ik de regendruppels de laatste restjes ijs verslinden. Mijn gedachten gaan terug naar de zomer, toen er in plaats van de vermeende zon toch ook wel veel regen heeft plaatsgevonden. Met als groot verschil dat er bladeren aan de boom hingen en de temperatuur toch wel iets aan de aangenamere kant was. 15 seconden later schrik ik weer wakker uit mijn gedachten en kijk naar het bungelende kopje. De regen valt nog steeds uit de hemel. Er verandert helemaal niets. Het weer is altijd het meest waardeloze excuus om mensen aan te spreken in tijden van overmacht. De trein is te laat, gezellig he? De bus gemist, zo fijn dat mijn tenen eraf vriezen. Fantastisch. Heerlijk. Ik dwaal weer af als ik merk dat ik mijn kopje net naast mijn tenen laat vallen. Als ik het opraap stoot ik onderweg naar boven mijn hoofd tegen de vensterbank. Ik zucht diep. Buiten regent het. Gaggia is klaar voor gebruik.Afbeelding van http://chaka4612.blogspot.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten