Misty Valley Ethiopie Yirgacheffe 2.

Mijn timing wil nog weleens overeenkomen met die van Martijn Brandmeester. Juist op het moment dat ik vandaag met dit verschrikkelijk nare weer mezelf wilde verblijden met een bak koffie. Dus ik loop Brandmeester's binnen, groet een oud werknemer, gooi met wat small talk en trash talk en krijg ineens een kopje koffie in mijn handen. Ik weet dat ik er vaak kom, maar dit vond ik tamelijk ver gaan. Goed. Het is een Yirgacheffe van een net geopende bar aan het begin van de Lange Jansstraat te Utrecht. Ik was al eens langs de bar gelopen, maar aantrekkelijk is ie niet. Daarover later deze week meer, want ik heb de bar niet bezocht. Martijn Brandmeester kocht er een zak en had deze op het moment van mijn entree net verwerkt in een Chemex. Ik had het laatste beetje, prima timing dus.

Goed, een licht zoetzurige koffie, die Misty Valley Ethiopie Yirgacheffe 2. Niet heel erg extreem in zijn smaak (dat ligt deels aan de zetmethode), maar wel aangenaam. Zoals vaak bij Ethiopische koffie is er ook hier weer chocolade te proeven. Ik vond hem iets te vlak, hij was lekker, maar je bent 'm gauw vergeten. Dacht ik. Er werd geopperd er een espresso van te zetten. Zo gezegd en gedaan. Nu was de smaak al wat heftiger, de zurigheid was iets meer aanwezig, maar niet onaangenaam. Alleen naarmate de smaak bleef hangen werd hij steeds wranger. Het laatste slokje was echt ellende, zure bitterheid was het enige dat achterbleef en zelfs na 5 minuten kon ik het nog proeven. Geen succes.

10 jarig bestaan.

Ach en wee! Ach en wee! Het einde van de wereld moet wel naderbij zijn gekomen een dezer dagen. De zonneschijn is immers verdwenen en heeft plaats gemaakt voor gure wind en natte regen. Maar er is een duister verschijnsel dat al jaren lang de bevolking op deze aardkloot teistert. Donder! Bliksem! Diep duik ik onder mijn veilige deken, ver om ver van het onheil vandaan te blijven. Maar elke ochtend weet het geluid van dit vehikel van mijn huisgenoot me de rillingen over mijn rug te laten lopen. Al 10 jaar lang weet dit verschijnsel mensenlevens en smaakpapillen te vernietigen met gemakzucht! In een reclameblok dat werd uitgezonden door het oog van de duivel wist een vrolijke dame aan het volk te verkondigen dat de Senseo 10 jaar bestaat. Donder! Bliksem! Al 10 jaar lang surrogaatkoffie verpakt als rond maandverband. 10 jaar lang warm water met een zwarte kleur. Ik kom mijn bed niet uit vandaag, morgen zal ik de strijd tegen dit onrecht weer oppikken.

Den Haag.

Vandaag was ik in Den Haag waar ik een klasgenoot moest helpen een kleine tentoonstelling op te bouwen. We waren ietwat te vroeg door een inschattingsfout wat betreft de trein, en omdat de vrouw die verantwoordelijk was voor deze tentoonstelling te laat zou zijn vanwege een onderweg opgepikte boete.
Ik stelde voor om nar het centrum te lopen om eens te kijken of er ergens lekkere koffie te halen viel. Na nog geen 100 meter bereikten we een klein tentje genaamd Green Bean. Mijn oog viel meteen op de zakken Bocca koffie, wat ik een goed begin achtte. Een imposante roestvrijstalen espressomonster stond op de bar, tezamen met een kleine houten opstelling voor slow coffees. Mijn zegen hadden ze. Ik nam een slow coffee omdat ik zin had in een grote hoeveelheid koffie. Prima, lekker zoet met een licht zurige nasmaak (ik meen dat het uit de eigen Green Bean zakken kwam.)

Even na 3-en was het gedaan met het ophangen van de tentoonstelling en ondertussen had ik wel weer trek naar kofie. Mijn ervaring om een bar een kleine test te geven is of ze een goede espresso zetten, inclusief het schoonmaken van de machines en dergelijke. Geen enkel probleem. De espresso was een Ethopie Sidamo van-zoals eerder genoemd-Bocca. Ik vond hem iets te bitter naar mijn smaak, maar niettemin vond ik hem goed te pruimen.

Ze verkopen hiernaast ook een behoorlijk assortiment aan thee en broodjes.

Green Bean is te vinden op 2 plekken in het centrum van Den Haag: Turfmarkt 250 en Lange Voorhout 5.

Verwend.

Ik heb mezelf betrapt. Betrapt op verwendheid. Ik heb het laatste jaar zoveel luxe en exotische koffies gehad dat ik niet snel tevreden ben en in gedachten nog weleens moeilijk wil doen. Ik ken onderhand een goed plukje mensen dat zich dagelijks bezighoudt met het professioneel zetten van goede koffie, maar dat is natuurlijk niet vergelijkbaar met een persoon die dat niet als professie heeft. Zoals ik.
Mijn eerste reactie was dat ik een bakje koffie ging kopen bij de kiosk op Utrecht Centraal, om mijn gedrag recht te trekken. Met als gevolg dat ik besloot dit niet weer te doen, omdat dergelijk bocht wel zodanig erbarmelijk is en wat mij betreft nog weinig met koffie meer heeft te maken. Goed. Ik heb dus nog grenzen.
Ik vertelde aan wat koffiegoeroes dat ik een pak voorgemalen koffie uit de excellent lijn van de Albert Heijn had gekocht en deze mij prima beviel. De een reageerde alsof ik het over lekkere Senseo-koffie had. Bij de andere reactie ging voor mij het lichtje wel branden. Het gaat helemaal niet om welk dure apparaat je hebt, of over de allerduurste bonen van een exotische koffiebranderij. Maar of de koffie in kwestie goed is gezet, op welke manier dan ook.

Wow, met alle macht donderde ik door het deurkozijn waar de deur niet eens open van stond. Nee, de deur was zelfs niet eens aanwezig.

Afgebladderd.

Ik staar naar de langzaam afbladderende verf van de deur recht voor bij m'n ochtendbezoek aan het toilet. Op de achtergrond hoor ik het filterapparaat ronken. Ik dwaal af naar de dag van gisteren. Gisteren heb ik een koffiebar in aanbouw gezien. Een van de eigenaren was me aan het uitleggen wat waar komt te staan en van welk materiaal dat dan wel niet zou worden. In de hoek komt een pornobank. Achterin komt hout op de vloer. 33 millimeter. De vensterbank is te dun. De afgebladderde muur zal worden bedekt met een blanke lak om de afgebladderde muur in stand te houden. In de achterkamer waar in de toekomst de houten vloer zal worden gelegd zitten 2 bouwvakkers, waarvan er een zo'n vishoedje droeg. Hij schilde zijn mandarijn met een plamuurmes. De ander schonk de dop van zijn thermoskan vol met een warm goedje. In de hoek van de achterkamer stond een man die bezig was met een plank hout, hij leek wat besluiteloos. De man met het vishoedje moet lachen om iets op het moment dat ik me omdraai om de ruimte eens goed vol te fantaseren. In het midden van de zaak staat een grote globe in een houten bekisting. In de globe worden speciale bonen bewaard die alleen bestemd zijn voor het personeel samen met een fles Ierse Whiskey. Ik hoor Joy Division op de achtergrond door de winkel geslingerd worden. Een glanzende LaMarzocco staat af te zien op de essenhout toonbank. De gietijzeren kassa, die met zo'n hendel om'm te openen en druktoetsen als een typemachine, draait volle toeren. Ik smeer een klant een zoete Keniaan aan. De achterka....de bel gaat. Ik werk het toilet af als de goedkope hoer die ze is en loop naar de voordeur. De geur van verse koffie heeft zich verspreid door heel het huis en ik ruik dat het goed is.

Bunn trifecta.

Dit is de Bunn Trifecta en ik heb nog geen idee wat het doet. Bij Caffenation in Antwerpen hebben ze deze staan heb ik me vanmiddag laten vertellen. Met andere woorden; dat ga ik snel uitproberen, want ik vind het een gaaf apparaat om te zien.

AH Excellent Perla Ethiopie Kaffa.

De Albert Heijn Excellent Brasil Santos is op bij m'n vriendin thuis, en gezien ik het prima vind om voor haar de koffie te verzorgen is er ditmaal gekozen voor de Ethioop uit de Excellent lijn. Daar de Brasil Santos en de Guatemala Antigua prima bevielen leek het me een goed plan om de gehele lijn af te werken. Ik ben groot fan van Ethiopische koffie vanwege de zoetheid en de vaak heersende chocoladetonen die er te proeven zijn. Tot nu heb ik alleen echt 'verse' Ethiopen gehad, dus deze voorgemalen versie was nog even afwachten. Toen ik de zak losknipte kwam er een flink zoete walm uit, heerlijk. Hop, het spul de machine in, water erbij en wachten tot ze schor is van het pruttelen. Eenmaal ingeschonken was er inderdaad weer wat chocola te ruiken. Bij de eerste aanraking met mijn tong bleek de koffie erg zoet, geen bitterheid te vinden en ook geen zurige nasmaak. Hij is erg zacht van smaak. Voor mij is dit duidelijk de winnaar van de 3, met op korte afstand de Brasil.

The Village Coffee & Music.

In maart opent er in Utrecht een splinternieuwe espressobar: The Village, met onder andere leden van Brandmeester's utrecht. De 2 heren die deze tent zullen openen zijn ontzettend enthousiast wat betreft koffie, en tevens ook voor allerlei muziek.

The Village Coffee & Music, Voorstraat 46, Utrecht.