donderdag 17 maart 2011

IJlend ten onder.

Gillende mensen overal om me heen als ik weggevoerd word door de kolkende koffiemassa. Ik drijf in een megalomane koffieschep. Alles is van koffie, ik ben in het paradijs beland. Ik zie eruit als een wandelende koffieboon, en iedereen die ik om me heen zie ziet er uit als koffiebonen. Overal waar ik kijk zijn oneindige velden van bomen waaraan koffiebonen groeien. Huizen zijn gemaakt van filters, met daken van dik melkschuim. Ik zie rook komen uit de portafilterschoorstenen van de lokale koffiebranderijen die aan de koffierivier zijn gebouwd. Ik probeer met de koffieschep naar de zijkant te komen, maar ik word steeds meegduwd door de stroming. Voorlopig lijkt er geen eind te komen aan de koffierivier en ik besluit me er maar aan over te geven. Even later word ik beschoten door piraten die op me afkomen in een open Senseo-apparaat. Ik kan niet wegkomen, de stroming is veel te sterk. De koffiepads vliegen me om de oren. De stroming word sterker en sterker en het landschap om me heen val in duigen. De wereld is omgeven door Douwe Egberts automaten.Op het moment dat de piraten me te pakken hebben word ik wakker. Drijnat van het zweet en ik grijp naar de emmer die naast m'n bed staat. Ziek als een hond, en met koppijn als een aambeeld zucht ik eens diep. Ziek. Wat een ellende.

1 opmerking:

  1. er uit zien als een koffie boon en op de achtergrond lokale koffiebranderijen die de schoorsteen aan hebben zou voor mij al genoeg reden zijn om wakker te schrikken! Jij daarentegen, ziet het als de hemel om zometeen verbrandt te worden... :s

    BeantwoordenVerwijderen