Hoe laat is het? Ik staar naar mijn horloge, maar veel gebeurd er niet. Het is nog ruim in de ochtend en voor de verandering voel ik me uitgerust. Bel de krant! En de koningin! Het is tijd voor een lintje. Na dergelijke fantasieën van me af te hebben geschud werk ik mezelf langzaam uit bed. Het wakkere gevoel blijft. Nou, dit belooft wat. Ik trek de gordijnen helemaal open en ook de jaloezien gaan wagenwijd open. Op een dag als deze kun je die natuurlijk niet achterwege laten.
De zon schijnt me vol in het aangezicht, ik haal mijn neus voor'm op. Pfff. Goed, het tweede deel van het opstaan maar eens gereed maken. Ik verschoon Bialetti van top tot teen, de bonen worden gemaald en het water voorgekookt. Ik gooi de koffiepot vol, schroef'm dicht en gooi hem met gevaar voor eigenlijk leven op het vuur. Een cruciaal onderdeel, ik ga er vanuit dat dat later op de dag zal blijken, zijn gebakken eieren. De koekenpan gaat naast de Bialetti op het vuur, beetje olie, stukje breken. Zie hier, een dubbele dooier zit me als een schele kip aan te kijken! Mooi. Ik schop de achterdeur open en zet een stoel en tafel klaar. Ondertussen zijn zowel de eieren als de koffie gereed om te nuttigen. Ik giet de koffie in mijn nek, gooi de eieren erachter aan. Ik zucht eens diep, wat een kutwereld.
Luister naar: Descendents
Geen opmerkingen:
Een reactie posten